Footballholics.gr Hall of Fame - Τερματοφύλακες
Με το σημερινό άρθρο ανοίγουμε μια νέα σειρά, το Footballholics.gr Hall of Fame. Το θέμα της σειράς αυτής είναι η επιλογή εκ μέρους της σελίδας του καλύτερου ποδοσφαιριστή σε κάθε θέση του γηπέδου, για κάθε δεκαετία, απ’ τo 1950 έως το 2020. Σήμερα θα ξεκινήσουμε με τους τερματοφύλακες, στο επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε με τους αμυντικούς κ.ο.κ. Στο τέλος θα καταλήξουμε στους προπονητές και στη συνέχεια θα γυρίσουμε πάλι στους τερματοφύλακες μέχρι να συμπληρώσουμε τρεις παίκτες ανά δεκαετία για κάθε θέση.
Η επιλογές αποτελούν φυσικά την υποκειμενική γνώμη του γράφοντος κι οι όποιες διαφωνίες είναι καλοδεχούμενες. Εδώ να σημειωθεί πως ο κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί να μπει μόνο σε μια δεκαετία και όχι σε περισσότερες. Ας αρχίσει το αφιέρωμα.
FOOTBALLHOLICS.GR HALL OF FAME
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ
1951-1960
Γκιούλα Γκρόσικς
Ο Γκρόσικς ήταν μέλος της "χρυσής ομάδας" της Ουγγαρίας η οποία μεγαλούργησε μέσα στη δεκαετία του '50. Η ατυχία του έγκειται στο γεγονός πως λόγω του "σιδηρού παραπετάσματος" δεν έκανε καριέρα σε μεγάλα πρωταθλήματα, αλλά περιορίστηκε στο ουγγρικό έδαφος
1961-1970
Λεβ Γιασίν
Μιλάμε για τον καλύτερο, ίσως, τερματοφύλακα όλων των εποχών. Αποτελεί το μοναδικό τερματοφύλακα βραβευμένο με τη Χρυσή Μπάλα, έχει αποκρούσει περισσότερα από 150 πέναλτι (με τις πηγές της εποχής να αναφέρουν ως ποσοστό αποκρούσεων στα πέναλτι το εξωπραγματικό 50%) και έχει 275 clean sheets σε 410 επίσημες συμμετοχές.
Αυτό που ξεχώριζε το Γιασίν όμως δεν ήταν μόνο οι επιδόσεις του, αλλά κι ο μοντέρνος τρόπος που έπαιζε τη θέση, καθώς ήταν πολύ μπροστά απ’ την εποχή του. Ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε το διώξιμο με γροθιές, όταν δεν είχε σίγουρο το μάζεμα της μπάλας, ενώ ήταν κι ένας απ’ τους πρώτους sweeper keeper της ποδοσφαιρικής ιστορίας, παίζοντας την μπάλα με τα πόδια ή βγαίνοντας συχνά εκτός περιοχής για να καθαρίσει φάσεις, σε μια εποχή που οι τερματοφύλακες έπαιζαν πάνω στη γραμμή του τέρματος.
1971-1980
Ζεπ Μάγερ
Ο άσος της Μπάγερν αποτελούσε βασικό γρανάζι στις επιτυχίες των Βαυαρών (τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών) και της Γερμανίας (ένα Μουντιάλ κι ένα Euro) της δεκαετίας του '70. Πληρέστατος τερματοφύλακας που ξεχώριζε ιδιαίτερα για τα αντανακλαστικά του και την περίοδο που ήταν στο prime του δεν είχε αντίπαλο.
1981-1990
Ρινάτ Ντασάεφ
Ο Σοβιετικός ήταν ένας ακόμα παραγνωρισμένος παίκτης που είχε την ατυχία να γεννηθεί στη λάθος πλευρά του "σιδηρού παραπετάσματος". Έκανε τα καλά του χρόνια ως τερματοφύλακας της τρομερής Διναμό Κιέβου, του Βαλερί Λομπανόφσκι. Οι Ουκρανοί αποτελούσαν, ίσως, την πιο θεαματική ομάδα της εποχής, παίζοντας τη Σοβιετική εκδοχή του total football.
Οι εμφανίσεις του Ντασάεφ στις ευρωπαϊκές βραδιές της Διναμό, αλλά και με τη Σοβιετική Ένωση ως φιναλίστ στο Euro του 1988 έκαναν αίσθηση και μας απέδειξαν πως επρόκειτο για τον καλύτερο τερματοφύλακα της εποχής του.
1991-2000
Πίτερ Σμάιχελ
Ο υψηλόσωμος γκολκίπερ ήταν μέλος του θαύματος της Δανίας το 1992 και μεγαλούργησε με τη μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ των 90's, του Σερ Άλεξ Φέγκιουσον. Αποκορύφωμα της πορείας του στους "μπέμπηδες" ήταν το τρεμπλ του '99. Χάρη στα τρομερά σωματικά του προσόντα ήταν πολύ καλός στις εξόδους και τα τετ-α-τετ, ενώ είχε και αξιοσημείωτα ηγετική προσωπικότητα.
2001-2010
Τζιανλουίτζι Μπουφόν
Ο Ιταλός στα ντουζένια του δεν έβλεπε κανέναν. Οι αποκρούσεις του έχουν αφήσει εποχή και μας έχει δώσει απίστευτα highlights. Αποκορύφωμα της καριέρας του αποτελεί το Μουντιάλ του 2006, στο οποίο ο Μπουφόν δε δέχτηκε κανένα open play γκολ (δέχτηκε ένα αυτογκόλ του Τζακάρντο και το πέναλτι του Ζιντάν στον τελικό). Αμέσως μετά, σαν παγκόσμιος πρωταθλητής, δέχτηκε να παίξει στη δεύτερη κατηγορία, για να μην εγκαταλείψει τη Γιουβέντους στις δύσκολες στιγμές του υποβιβασμού. Το δυνατότερο στοιχείο του ήταν η ικανότητά του κάτω απ' τα δοκάρια, καθώς υπήρχαν στιγμές που έδειχνε πως δεν μπορεί να νικηθεί.
2011-2020
Μάνουελ Νόιερ
Πληρέστατος. Τρομερός κάτω απ’ τα δοκάρια, αλλά και ταυτόχρονα ο καλύτερος τερματοφύλακας λίμπερο στην ιστορία του αθλήματος. Βασικός στις μεγάλες επιτυχίες της Μπάγερν και της Γερμανίας και χωρίς αμφισβήτηση ο καλύτερος γκολκίπερ της εποχής του. Μεγάλο του προσόν είναι η ηρεμία του κι η ικανότητά του με την μπάλα στα πόδια.
Γιώργος Παυλίδης